To jest ten dzień? Zmarzlik mistrzem po raz czwarty?
Po raz pierwszy mistrzem świata na żużlu Zmarzlik został w 2016 roku. Natomiast mowa tutaj o złocie drużynowym, po wygranej w Pucharze Świata. Jeśli chodzi o osiągnięcia indywidualne, to Bartek po raz pierwszy po złoto sięgnął w roku 2019. Swój wyczyn powtórzył też w kolejnym sezonie. O ile w 2021 roku ta sztuka się nie udała, tak już w roku ubiegłym Zmarzlik dopisał do swojego dorobku trzeci tytuł. Teraz po raz kolejny jesteśmy w identycznej sytuacji. Dzisiaj odbędzie się runda, która może wszystko wyjaśnić.
Na kameralnym obiekcie w duńskim Vojens ściganie rozpocznie się równo o godzinie 19:00. Co musi się stać, aby Polak dzisiaj sięgnął po tytuł? Musiałby zająć w finale maksymalnie trzecie miejsce. Wtedy kompletnie nic nie będzie go interesowało – żadne wyniki rywali. Właśnie te 16 punktów za trzecie miejsce w Vojens rozstrzygnęłoby sytuację. Natomiast na dobrą sprawę Polak może sięgnąć po mistrzostwo również w kilku innych scenariuszach. Istotnym jest to, jak będą sobie radzili pozostali.
Kwestia w tym, aby na zakończenie dzisiejszych zawodów przewaga w klasyfikacji sezonowej wynosiła przynajmniej 20 punktów. Aktualnie Polak ma 24 punkty przewagi nad drugim Fredrikiem Lindgrenem oraz aż 33 punkty przewagi nad trzecim Martinem Vaculikiem. Nikt inny już nie może mu w tym roku zagrozić. Tę przewagę wynoszącą 20 punktów zapewnić mogą różne scenariusze. Jednak najłatwiejszym byłoby po prostu dostać się do finału i zająć maksymalnie trzecie miejsce… albo pokonać i Lindgrena i Vaculika. Wtedy żadnego liczenia, ani zastanawiania się, już nie będzie.
Jak duże są szanse?
Na osiem rozegranych w tym sezonie rund, tylko dwa razy Zmarzlik zajął miejsce gorsze, niż trzecie. Na przestrzeni całego sezonu tylko dwa razy Lindgren zdobył w pojedynczej rundzie więcej punktów, niż Zmarzlik. To wszystko pokazuje nam, co może się dzisiaj wydarzyć. Zresztą, nawet jeśli to nie wydarzy się dzisiaj, to przewaga jest na tyle duża, że podczas finałowej rundy w Toruniu dowiezienie mistrzostwa powinno być niczym innym, jak przyjemną formalnością. Wierzymy jednak w to, że uda się już dzisiaj.
O godzinie 13:00 odbyły się kwalifikacje. Wygrał je Jack Holder, przed Kimem Nilssonem i Martinem Vaculikiem. Zmarzlik był dopiero jedenasty, natomiast każdy, kto zna się na żużlu chociaż odrobinę wie, że te kwalifikacje nie mają tak naprawdę żadnego znaczenia i nie są żadnym odzwierciedleniem formy zawodnika. Absolutnie nie wolno na ich podstawie wyciągać żadnych wniosków. To trochę tak, jak z treningami w Formule 1. Każdy ma inną strategię, każdy czegoś innego próbuje. Nie ma sensu porównywać w nich czasów, bo to kompletnie nie jest miarodajne. Tu, w żużlu, jest podobnie.
Panteon gwiazd
Czwarty tytuł mistrza świata oznaczałby, że Zmarzlik zajmowałby samodzielnie trzecie miejsce na liście najlepszych i najbardziej utytułowanych rajderów wszech czasów. Tuż za absolutnymi legendami, czyli Tonym Rickardssonem i Gregiem Hancockiem. Hancock ma cztery tytuły mistrzowskie i tak samo jak Zmarzlik – dwa srebra – natomiast ma więcej medali brązowych, więc to on mimo wszystko zajmowałby nadal drugie miejsce. Rickardsson jako jedyny w historii zdobył złoto pięciokrotnie. W tym momencie pytanie brzmi nie „czy”, a kiedy Zmarzlik przebije to osiągnięcie?
