Ten artykuł powstał w ramach płatnej współpracy z ORLEN.
Kajetanowicz i Szczepaniak mistrzami świata
Zgodnie z punktem 1. regulaminu ramowego Rajdowych Mistrzostw Świata na sezon 2023, WRC dzieliło się na kilka różnych klas. Mistrzostwo świata można było zdobyć m.in. w kategorii WRC 2 Challenger – zarówno w klasyfikacji kierowców, jak i pilotów. Klasa Challenger przeznaczona była dla tych, którzy nie wygrywali wcześniej mistrzostwa w żadnej z kategorii oraz dla tych, którzy nie byli nominowani do zdobywania punktów przez zespoły fabryczne. Można powiedzieć w dużym skrócie, że były to mistrzostwa dla zespołów prywatnych.
Zgodnie z punktem 6.5.3 regulaminu ramowego WRC, tytuły przyznane miały być kierowcy oraz pilotowi, który nazbiera najwięcej punktów w 6 z 7 rajdów, w których zgłosił się do punktowania. Wyjaśnijmy dokładnie jak to działa. Zawodnik w samochodzie Rally2 może przejechać wszystkie rundy sezonu. Bez względu na to, czy startuje w klasie WRC 2, czy WRC 2 Challenger, czy w obu. Natomiast może nominować wyłącznie 7 rajdów, w których będzie zbierał punkty. W pozostałych wystartować może, natomiast nie zapunktuje i nie odbierze tam punktów innym. Z tych 7 rajdów liczy się najlepszych 6 rezultatów – najgorszy zostaje skreślony.
Kajetanowicz i Szczepaniak rozpoczęli sezon mistrzostw świata od Rajdu Meksyku. Załoga ORLEN Rally Team wygrała 19 z 22 rozegranych odcinków specjalnych. Prowadziła w rajdzie od początku, do samego końca. Na mecie Polacy sygnowali się przewagą w wysokości 3 minut nad drugą załogą. Automatycznie Polacy objęli prowadzenie w mistrzostwach świata. Ex-aequo z duetami Nikołaj Griazin / Konstantin Aleksandrow, który wygrał w Monte Carlo i Sami Pajari / Enni Malkonen, który wygrał w Szwecji. Nikt wtedy nie miał świadomości, że to właśnie między tymi trzema duetami rozstrzygną się losy mistrzostwa świata.
Droga pełna sukcesów
Następnie Polacy nominowali do punktowania bardzo dobrze im znany Rajd Sardynii. Załoga ORLEN Rally Team wygrała tam kilka prób i przez najdłuższą część rajdu była na prowadzeniu. Przede wszystkim był to pierwszy rajd, w którym cała trójka pretendentów do tytułu spotkała się na oesach. Polacy wygrali rajd, a dwie pozostałe załogi nawet nie zapunktowały, nie wytrzymując presji. Następnie załoga ORLEN Rally Team przeniosła się do Kenii, na Rajd Safari. Trzeci start – trzecie zwycięstwo. Tym razem również w WRC 2. Z przewagą prawie 11 i pół minuty nad drugą załogą…
Kajetanowicz i Szczepaniak nominowali do punktowania również Rajd Akropolu w Grecji. Tam ostatecznie dojechali na drugim miejscu, ze stratą zaledwie 20 sekund do zwycięzców. Pechowym niestety okazał się Rajd Chile. Tam Polacy zmuszeni byli do wycofania się z rywalizacji z powodu problemów z zawieszeniem. Nasza załoga odbiła się jednak podczas Rajdu Europy Centralnej. Tam Kajetan i Maciek zajęli 3. miejsce. O losach tytułu miał zdecydować Rajd Japonii – finałowa runda Rajdowych Mistrzostw Świata.
Mistrzostwo w kraju kwitnącej wiśni
Przed startem Rajdu Japonii liderami WRC 2 Challenger byli Pajari i Malkonen. Oni mieli na swoim koncie 118 punktów… natomiast mieli też przejechane wszystkich 7 rajdów. To oznaczało, że w Japonii owszem – mogliby się pojawić – natomiast nie będą tam punktowali. Oczywistością było to, że fiński duet na daleki wschód nie pojedzie, ponieważ nie miało to dla nich żadnego sensu. Z żadnego punktu widzenia. Natomiast wciąż byli w walce o mistrzostwo świata – nawet siedząc w domu.
Griazin z Aleksandrowem mieli 96 punktów, Kajetanowicz ze Szczepaniakiem 108. Czysto teoretycznie żadna z tych załóg mogła nie zdobyć wystarczającej liczby punktów w Japonii, aby prześcignąć Finów. Natomiast analizując listę zgłoszeń byliśmy raczej pewni tego, że tak się nie stanie. Mieliśmy przeświadczenie, że jedna z tych załóg rajd wygra, a druga zajmie drugie miejsce. I taki scenariusz dawałby tytuł Polakom. Kajetanowicz i Szczepaniak potrzebowali do mistrzostwa podium. Bez względu na to, które by to było miejsce na tym podium.
Załoga ORLEN Rally Team miała swój cel i wypełniła go w 100 procentach. Polacy dojechali do mety na 2. miejscu i zostali mistrzami świata. Decydujący cios zostawili sobie na ostatnią rundę i spełnili swoje marzenie. To był wspaniały sezon Kajetanowicza i Szczepaniaka. Z niecierpliwością będziemy czekali na to, co przyniesie dla nich przyszłość. Kajto ma już tytuły mistrza Polski, Europy i świata. Chociaż – jak dobrze wiemy – w samym WRC jest jeszcze coś do wygrania…
