Grand Prix Makau za nami. Kogo warto zapamiętać?
Makau to specjalny region administracyjny pod chińską jurysdykcją. Jeden z dwóch – tym kolejnym jest Hongkong, położony zresztą tuż obok Makau. Jest to region, który wiele osób postrzega jako „azjatyckie Las Vegas”. Chodzi tutaj przede wszystkim o względnie liberalne przepisy dotyczące gier hazardowych i o ogrom innych rozrywek, które czekają tam na wszystkich odwiedzających. Ale jest to też miejsce słynnego grand prix na torze ulicznym. Rywalizują tam zawodnicy w najróżniejszych kategoriach.
Zmagania rozbite były na dwa weekendy. W trakcie tego pierwszego – w dniach 11-12 listopada – odbył się m.in. wyścigi Roadsport Challenger, Greater Bay Area GT Cup, TCR Asia Challenger, czy też wyścig Formuły 4. Natomiast jeśli mam być szczery, to nie było tam zbyt wiele nazwisk, które byłyby znane szerszej publiczności. Był to tak naprawdę weekend rozgrzewkowy przed tym, co miało się wydarzyć w Makau po kilku dniach. Zresztą właśnie w trakcie tego pierwszego weekendu na torze widzieliśmy przede wszystkim przedstawicieli Chin, Hongkongu i Makau.
Później nadeszła pora na stawkę międzynarodową…
To w dniach 16-19 listopada wydarzyło się wszystko to, co najważniejsze w Grand Prix Makau. Zacznijmy od motocyklowego grand prix. Tak – na torze ulicznym w azjatyckiej stolicy hazardu ścigają się też motocykliści. Rywalizację zdominowali zawodnicy na BMW M1000RR. Wygrał Brytyjczyk Peter Hickman przed swoim rodakiem Daveyem Johnem Toddem. Podium skompletował Niemiec David Mario Datzer. Nie każdy o tym wie, natomiast Hickman to legenda słynnego wyścigu Isle of Man TT. Wygrywał tam aż 13 wyścigów i 27 razy stał na podium!
Na torze ścigali się również przedstawiciele klasy TCR. To dobrze znani szerszej publiczności kierowcy, którzy w przeszłości występowali w mistrzostwach świata WTCC oraz WTCR. Pierwszy wyścig wygrał Węgier Norbert Michelisz przed Argentyńczykiem Nestorem Girolamim oraz Brytyjczykiem Robem Huffem. Co ciekawe w drugim wyścigu mieliśmy zupełnie inny skład podium. Wygrał Belg Frederic Vervisch przed Urugwajczykiem Santiago Urrutią oraz Francuzem Yannem Ehrlacherem.
Klasa GT przyciągnęła największe gwiazdy i największe zespoły
Na liście zgłoszeń w klasie GT znalazły się m.in. zespoły Mercedesa, Audi, Ferrari, BMW, czy Porsche. Z dużą dozą prawdopodobieństwa można stwierdzić, że w Makau pojawiły się największe gwiazdy świata wyścigów aut GT. Ci znani z DTM, Porsche Supercup, Le Mans, czy ogólnie wyścigów długodystansowych. Dla nich z całą pewnością Makau to jeden z najważniejszych weekendów w roku. Świętym Graalem jest dla nich Le Mans… ale Makau pewnie znajduje się gdzieś w TOP3…
W wyścigu kwalifikacyjnym najlepszym był Raffaele Marciello. Drugi był Niemiec Maro Engel, a trzeci Edoardo Mortara. Ciekawostka – Mortara oraz Marciello to obaj Włoscy kierowcy urodzeni w Szwajcarii. I właśnie to oni zdominowali wyścig główny. Ostatecznie wygrał Marciello przed Mortarą. Trzeci był Brazylijczyk Augusto Farfus. Dalej znalazły się prawdziwe gwiazdy Le Mans – Laurens Vanthoor, Earl Bamber, czy Kevin Estre. Warto zauważyć, że na podium znaleźli się kierowcy w trzech różnych samochodach – kolejno Mercedesie, Audi oraz BMW… a w pierwszej szóstce byli jeszcze kierowcy Ferrari i Porsche.
Grand Prix Makau, czyli mistrzostwa świata F3
Grand Prix Makau często określane jest nieoficjalnie mianem wyścigu o mistrzostwo świata F3. Do Makau przyjeżdżają najlepsi kierowcy na świecie, nie tylko startujący bolidami F3, ale również F2 oraz F4. To jest trochę tak, że w Makau każdy z nich chce się pokazać. Każdy ma swój sezon w Formułach, ale każdemu zależy też na tym, aby pokazać się właśnie w Makau. Komu tym razem wyszło to najlepiej? Kto zapisał się na liście sław – zwycięzców Grand Prix Makau?
Wyścig kwalifikacyjny wygrał Brytyjczyk Luke Browning przed Irlandczykiem Alexem Dunne oraz Włochem Gabriele Minim. W wyścigu głównym obserwowaliśmy niewiarygodną walkę. Ostatecznie po ponad półtora godziny rywalizacji pierwszą trójkę na mecie dzieliło 0,7 s. Wygrał Browning, który przekroczył linię mety 0,3 s przed Norwegiem Dennisem Haugerem. Podium 0,7 s za zwycięzcą skompletował Mini.
